Glukobonisan 20 saszetek Bonimed - dla diabetyków

Glukobonisan - Zioła Ojca Grzegorza - wspomagają utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy

Składniki: Liść morwy białej 42%, Owocnia fasoli zwyczajnej 30%, Ziele pokrzywy zwyczajnej 10%, Znamiona kukurydzy zwyczajnej 10%, Kora cynamonowca cejlońskiego 8%. Preparat może zawierać śladowe ilości migdałów, orzeszków ziemnych i innych orzechów.

Sposób użycia:  Stosować doustnie 3 razy dziennie przed jedzeniem po 1 saszetce w postaci naparu.

Sposób przygotowania naparu: 1 saszetkę zalać szklanką wrzącej wody, przykryć i zaparzać przez okres 10 minut, od czasu do czasu mieszając.

Zalecana do spożycia dzienna porcja produktu (3 saszetki) zawiera : Liść morwy białej 6,3g, Owocnia fasoli zwyczajnej 4,5g, Ziele pokrzywy  zwyczajnej 1,5g, Znamiona kukurydzy  zwyczajnej 1,5g, Kora cynamonowca cejlońskiego 1,2g

Produkt nie może być stosowany jako substytut (zamiennik) zróżnicowanej diety. Nie przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia.Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci. Nie stosować w okresie ciąży i laktacji. Przeciwwskazany u osób uczulonych na składniki preparatu. Zdrowy styl życia, w tym zrównoważony sposób żywienia stanowią podstawę w zachowaniu dobrego stanu zdrowia.

Przechowywanie: Przechowywać w temp. poniżej 25⁰C, w miejscu suchym i niedostępnym dla małych dzieci. Chronić przed promieniami słonecznymi.

Masa netto: 100 g ( 20 saszetek à 5 g)

Producent: Laboratorium Medycyny Naturalnej BONIMED, ul. Stawowa 23, 34-300 Żywiec

Kilka słów o składnikach:

Liść morwy białej oraz  ziele pokrzywy zwyczajnej hamują rozkład wielocukrów, gdyż oba te surowce zielarskie zawierają w swoim składzie tzw. inhibitory alfaglukozydazy

Owocnia fasoli zwyczajnej może redukować poziom glukozy w surowicy krwi, gdyż pobudza wydzielanie insuliny z wysp trzustkowych.

Znamiona kukurydzy zwyczajnej - według wyników badań okazuje się, że pomaga stymulować produkcję insuliny i osłabia odporność organizmu na ten związek chemiczny.

Kora cynamonowca cejlońskiego - wpływa na receptory insuliny, co ma znaczenie w przypadku insulinooporności